Xa van uns días do fracasado
intento de investidura, Pedro Sánchez comeza atacando rabiosamente a tódolos partidos
e culpa, a todos, da repetición de eleccións. Unha
táctica que non parece axeitada nin en política nin na casa, aparte de soar
algo paranoíde... "no podría haber dormido con ministros de Podemos" "nadie
cercano a Iglesias pude ser ministro, porque no tienen experiencia de gestión."
o que deixou Cultura a Màxim Huerta ou Ciencia y Universidades ó astronauta
Pedro Duque, reputados xestores si Sr... "los líderes de dos partidos no
pueden estar en el mismo gobierno" de onde saca estas afirmacións cando en
Europa estas situacións son as máis repetidas nos últimos anos? Por que os
líderes dos partidos coligados non poden gobernar xuntos? Como o sabe se non o
intenta?
"Soy-el-líder-del-partido-más-votado.
Soy-el-líder-del-partido-más-votado."
A entrevista concedida a
Ferreras non ten desperdicio, falou máis de Errejón que do programa electoral
do PSOE. Un PSOE, penso eu, que xoga un papel clave, dar aparencia de
democracia, ó facerse pasar por esquerda, no fiadeiro define ó PSOE (penso, estase
autodefinindo el mesmo) como socialdemócrata, moderado... por? por aproveitar as
posibilidades de doutrinas e partidos contrapostos aos fines que se desexan
conseguir? "Estos son mis principios, pero si no le gustan, tengo
otros." [G. Marx.]
Como se atreve a dicir co
95% dos españois non durmirían tranquilos si UP estivera en Facenda, Transición
enerxética ou Traballo? Como se atreve a converterse en portavoz do 95% dos
españolis, si nin sequera o 28% co votou esta de acordo con el?
Non haberá Goberno
progresista de coalición e volveremos a ser convocados ás urnas, tal e como
desexaban os grandes banqueiros i empresarios. Como exemplo: John de Zulueta,
presidente do Círculo de Empresarios afirmou rotundo nunha entrevista: "Los
empresarios van a dormir más tranquilos porque el efecto de Podemos sobre la
economía iba a ser devastador". Hostias! quen é o ventrílocuo e quen o
boneco, quen habita na Moncloa!
Con Rivera no! Con
Rivera no! Con Rivera no!
Na Moncloa ten que haber
un gas que ven afectando a tódolos seus inquilinos, encapsulados nunha burbulla
e íllaos da realidade, fainos arrogantes e solitarios.
A técnica do PSOE: desfigurar
a realidade con ruído e esperpento, nos medios e en privado, agora unha cousa,
logo a contraria, agora unha filtración, agora un desmentido desa filtración, e
así ate que ninguén saiba xa que esta a pasar. Un partido que se foi acomodando
onde na rúa din centro, una forza que desde a esquerda ameaza con diluírse en
centro para ganar novas posicións na contenda electoral que se aveciña e serve
para que grandes segmentos de clases medias e traballadoras se decaten que
estamos ante un novo PSOE cunha nova narrativa, cun novo discurso, baleirado en
boa medida das opcións máis á esquerda do que dicían ían defender. Pedro
Sánchez rachou a tendencia típica da socialdemocracia, ala quedou o marxismo, o
laicismo, o federalismo, a república, a xustiza social, o ecoloxismo e o
feminismo. O PSOE leva 40 anos sendo de esquerdas en campaña e de
dereitas no goberno.
Que foi daquilo de derrogar
a Lei Mordaza?. E a Reforma Laboral?. E os nomes da lista da amnistía fiscal do
PP?... E as mentiras de Carmen Calvo...?
O final, no labirinto que
quita o sono de Sánchez, todo se reduciu a este dilema: evitar a repetición de eleccións
ou matar a Pablo Iglesias. Optou polo segundo...
Que sentido ten prolongar a
inestabilidade política máis tempo, si o final terá que volver a negociar con
Unidas Podemos, incluso si este sae debilitado deste proceso? A única resposta
a esta pregunta é que, en realidade, o que o PSOE cavila é pactar con C’s. Ou
co PP. Ou, se cadra!, cos dous á vez.
Oio, leo, penso... E penso
que son porque me cabreo. E dáme por teorizar que, arrodeados de tanta soberbia
mediocre e de tamaños egos, non é desertar a solución nin absterse o remedio. O
que vota a corruptos é responsable da corrupción e o que deixa de votar nunhas eleccións
é responsable do ca abstención poda traer.
A rabia nos comentarios
alivia moito a tristeza e a desesperanza.
Pedro Sánchez, un besito
de buenas noches... agora son eu o que conta ovellas sen pegar ollo. Outro sono
esnaquizado por mágoa do PSOE.
Ningún comentario:
Publicar un comentario