Se o sentido
común ou a pouca dignidade política que nos queda non o remedian teremos en
España, dentro duns anos, un xigantesco parque temático de ludopatía,
prostitución de luxo e branqueo de capitais. O fin xustifica os medios, deben
de pensar os rateiros políticos que nos malgobernan
para dar paso a ese pretensioso macro-puti-club
del xogo, da man do magnate Sheldon Adelson, o Don Corleone do invento. Recordade,
en calquera lugar do mundo onde existen este tipo de complexos faraónicos hai
unha sólida implantación de redes mafiosas do crime organizado, que controlan á
prostitución, o tráfico de mulleres, os inmigrantes e, cómo non, o narcotráfico.
Así que resulta un tanto curioso, aínda que non sorprendente, có xefe de la
policía catalá (ás ordenes dese “demócrata” con tufo a fascistoide chamado Puig) dixera que este EuroVegas non vai ser un
foco de delincuencia en Cataluña (diríao porque eles ían a ter traballo arreo
facendo redadas contra a mafia e a prostitución, co consecuente incremento de
nóminas, que en tempos de crises agradecese).
Pero cál é o
perfil do individuo que quere instalar un megaprostíbulo
do xogo en Madrid ou Barcelona (?) Sheldon Adelson un xudeu sionista mafioso pertencente
o sector ideolóxico máis ultra-dereitista
de EEUU, que ten no seu poder un imperio denominado Las Vegas Sands, que opera
como unha verdadeira multinacional do crime organizado. Adelson está sendo obxecto
de investigación federal polas autoridades norteamericanas baixo as acusacións
de corrupción e de se relacionar coas chamadas “tríades” chinas, en España os
demagogos de sempre (que non son outros cá clase política) danlle vía libre
para que promova neste país unha segunda versión macrohortera das Vegas. Un tipo, este Adelson, que parece “sacado
directamente das películas de Scorsese”. Seu ideario non deixa lugar á dubida
cando este facinoroso xudeu afirmaba en Forbes “dáme medo a redistribución da riqueza porque é o camiño cara o
socialismo”. Un fanático de extrema dereita arribista que baseou a súa
fortuna en establecer estreitos vínculos co peor (se hai algo bo) da clase
política norteamericana e xudía. O escritor italiano Mario Saviano, experto na
mafia do seu país (está ameazado por elo) xa deixou claro que se aproban EuroVegas
e este vai a parar a territorio catalán, “Cataluña convertérase oficialmente no centro de reciclaxe mafioso de
Occidente.”.
Pero non todos
son detractores. Os maiores activistas e avalistas deste pendello obsceno…
Adiviñan quen son?. Sí, atinaron, señores neo-feudais
que ostentan o poder económico/financeiro, Efectivamente, hai dous inenarrables
personaxes, Esperanza Aguirre, en Madrid e Duran i Lleida en Cataluya que teñen
sinalado algo que se nos tiña escapado a nós, pobres incautos, cidadáns
incrédulos, revoltosos a que exista prosperidade económica no noso estado a
conta do Il Capo Adelsone. A condesa do pobo madrileño afirma que EuroVegas
sería un “parque temático de adultos
(sic) que no va a ser tan sórdido como lo pintan” (xa se encargarán
eles de dulcificalo e convertela euromafia
do xogo en Eurodisney), mentres o seu
colega catalán non se corta a lingua, non. Segundo Lleida, EuroVegas “traería prostitutas de lujo a Cataluña”,
e sentenciando a continuación: ”Se puede
rechazar un proyecto que crearía puestos de trabajo?”. Temos lixeira
sospeita de que este señor é asiduo ós prostíbulos cataláns.
O que pretende facer
o Padriño das Vegas Sands en España excede con creces o bandidaxe político e supón
unha intromisión chantaxista nas leis españolas. As condicións impostas por Don
Adelsone aseméllanse máis ás dun paraíso fiscal, a un Estado delincuente dentro
de outro Estado que á implantación dun negocio limpo. Por citar algunhas: impago
das cotas á Seguridade Social, exención de impostos municipais e vantaxes
fiscais de tipo inmobiliario; solicitude de avais o Estado para conseguir
préstamos por máis de 25 millóns de euros; expropiación de terreos modificando,
se procede, a zoa reservada a vivendas de protección oficial; usurpar o uso do chan
polo curso dos anos; abolición dos convenios colectivos existentes no Estatuto
dos Traballadores; modificar a lexislación para facer máis doado o branqueo de
capitais; eliminación da lei antitabaco así como autorizar a entrada de menores
no fortín ludópata. Xa me diredes se non é tan abominable como perseguible
penalmente. Aínda que Montoro, o capataz do Ministerio de Facenda, xa dixo cás
reformas lexislativas son boas se con elo se crea emprego, en alusión directa o
futuro Miami Vice español. Adelson e os seus secuaces deben estar fretándose as
mans e os petos coa compra de vontades políticas. PP e CiU, como contrapartida,
obterían (quén o dubida?) unha boa saca de dólares para as súas campañas
electorais. Nunca se estivo máis preto da servidume.
A gran escusa
sobre a que se vai a montar este circo de delincuencia cheira que apesta: estase
pregoando un bulo sobre a creación de máis de 260.000 postos de traballo que non
se sostén de ningún modo, porque ten tódalas trazas de ser unha cifra inflada e
irreal, una operación de propaganda política para enredar o persoal en tempos
de crises. E, por outra parte, hai que recordar que non todo é lícito na
creación de emprego e máis se o é en condicións de semiescravitude e servindo ó lucro dun sucio negocio. Neste gran prostíbulo
do xogo só se arruinarán as vidas duns pringaos
(cómo sinalaba Robert de Niro en Casino), que irán a deixar a conta corrente en
mans dun delincuente internacional. E o que é peor, coa colaboración explícita
duns políticos mestres en fomentar un modelo de desenrolo económico e
urbanístico compatible coa corrupción, só que aquí terán o estimulante engadido
dunhas glamurosas putas de alto standing, de mafiosos e matóns coidando
da esterqueira, xogos amañados, máquinas comecartos trucadas, croupiers robotizados e un desfile en
serie de ludópatas. Fagan xogo señores! …e perdan na ruleta rusa do capitalismo
máis sórdido. Gaña a mafia ou a Banca.
Ningún comentario:
Publicar un comentario